دوره ۳۵، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۱ )
دوره۳۵ شماره ۲ صفحات ۱۰۶-۸۳ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shariatnejad Asl A. (2022). A Model for the Emergence of Leaders’ Hubris Based on Interpretive Structural Modeling; Case Study: Government Organizations. JMDP. 35(2), 83-106. doi:10.52547/jmdp.35.2.83
URL: http://jmdp.ir/article-1-4359-fa.html
URL: http://jmdp.ir/article-1-4359-fa.html
شریعت نژاد اصل علی. مدل بروز خودشیفتگی رهبران بر پایه روش مدلسازی ساختاری تفسیری مورد مطالعه: سازمان‌های دولتی فرایند مدیریت و توسعه ۱۴۰۱; ۳۵ (۲) :۱۰۶-۸۳ ۱۰,۵۲۵۴۷/jmdp.۳۵.۲.۸۳
گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران ، shariat.al@lu.ac.ir
چکیده: (۱۵۲۲ مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل بروز خودشیفتگی رهبران و طراحی مدلی به منظور نشان دادن چگونگی شکل‌گیری این پدیده انجام پذیرفت.
طرح پژوهش/ روششناسی/ رویکرد: پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های آمیخته (با رویکرد کیفی و کمّی) است که از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل خبرگان دانشگاهی و مدیران ارشد سازمان‌های دولتی هستند که با استفاده از روش نمونه‌گیری گلوله‌برفی و بر اساس اصل کفایت نظری اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده در بخش کیفی مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و در بخش کمّی پرسشنامه است. در این پژوهش، برای تحلیل داده‌ها در بخش کیفی از روش کدگذاری و نرمافزار Atlas.ti و برای تحلیل کمّی از روش مدلسازی ساختاری تفسیری بهره گرفته شد.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش مشتمل بر ارائه مدل شکل‌گیری خودشیفتگی رهبران در چهار سطح عوامل زمینه‌ساز، عوامل رفتارساز، بروز پدیدۀ خودشیفتگی، و پیامدهای خودشیفتگی رهبران است. در خصوص تشریح مدل باید ابراز داشت که در سطح اول، عوامل زمینه‌ساز قرار دارند که باعث ایجاد رفتارهای شکل‌دهندۀ خودشیفتگی می‌شوند. این رفتارها که در سطح دوم ظهور می‌یابند، باعث شکل‌گیری ابعاد اصلی خودشیفتگی رهبران می‌شوند. در نهایت، در سطح پایانی الگو که برایند مراحل پیشین است، پیامدهای خودشیفتگی رهبران شامل تمرکز در تصمیم‌گیری، رهبری مغرورانه، مدیریت خودکامه، تحکم بی‌منطق، و تضعیف توانش فکری و عقلانی رهبر می‌شوند.
ارزش/ اصالت پژوهش: این پژوهش یکی از جدیدترین پدیده‌های سازمانی تحت عنوان خودشیفتگی رهبران را مورد مطالعه قرار میدهد و مدلی را در جهت چگونگی شکل‌گیری آن ارائه میکند که مدیران و رهبران سازمانی را نسبت به چگونگی پیدایش این عارضه آگاه می‌سازد.
پیشنهادهای پژوهشی/ اجرایی: با توجه به مدل شکل‌گیری خودشیفتگی رهبران که در پژوهش حاضر تشریح شده است، این پژوهش پیشنهادهایی را در جهت جلوگیری از شکل‌گیری عارضه خودشیفتگی رهبران و زیانهایی که این پدیده در سطح فردی و سازمانی به بار میآورد، ارائه می‌نماید.
طرح پژوهش/ روششناسی/ رویکرد: پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های آمیخته (با رویکرد کیفی و کمّی) است که از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل خبرگان دانشگاهی و مدیران ارشد سازمان‌های دولتی هستند که با استفاده از روش نمونه‌گیری گلوله‌برفی و بر اساس اصل کفایت نظری اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده در بخش کیفی مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و در بخش کمّی پرسشنامه است. در این پژوهش، برای تحلیل داده‌ها در بخش کیفی از روش کدگذاری و نرمافزار Atlas.ti و برای تحلیل کمّی از روش مدلسازی ساختاری تفسیری بهره گرفته شد.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش مشتمل بر ارائه مدل شکل‌گیری خودشیفتگی رهبران در چهار سطح عوامل زمینه‌ساز، عوامل رفتارساز، بروز پدیدۀ خودشیفتگی، و پیامدهای خودشیفتگی رهبران است. در خصوص تشریح مدل باید ابراز داشت که در سطح اول، عوامل زمینه‌ساز قرار دارند که باعث ایجاد رفتارهای شکل‌دهندۀ خودشیفتگی می‌شوند. این رفتارها که در سطح دوم ظهور می‌یابند، باعث شکل‌گیری ابعاد اصلی خودشیفتگی رهبران می‌شوند. در نهایت، در سطح پایانی الگو که برایند مراحل پیشین است، پیامدهای خودشیفتگی رهبران شامل تمرکز در تصمیم‌گیری، رهبری مغرورانه، مدیریت خودکامه، تحکم بی‌منطق، و تضعیف توانش فکری و عقلانی رهبر می‌شوند.
ارزش/ اصالت پژوهش: این پژوهش یکی از جدیدترین پدیده‌های سازمانی تحت عنوان خودشیفتگی رهبران را مورد مطالعه قرار میدهد و مدلی را در جهت چگونگی شکل‌گیری آن ارائه میکند که مدیران و رهبران سازمانی را نسبت به چگونگی پیدایش این عارضه آگاه می‌سازد.
پیشنهادهای پژوهشی/ اجرایی: با توجه به مدل شکل‌گیری خودشیفتگی رهبران که در پژوهش حاضر تشریح شده است، این پژوهش پیشنهادهایی را در جهت جلوگیری از شکل‌گیری عارضه خودشیفتگی رهبران و زیانهایی که این پدیده در سطح فردی و سازمانی به بار میآورد، ارائه می‌نماید.
واژه‌های کلیدی: خودشیفتگی رهبران، رهبری مغرورانه، عوامل عصب‌شناختی، عوامل زیست‌شناختی، عوامل روان‌شناختی، سازمان‌های دولتی.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/9/2 | پذیرش: 1401/4/28 | انتشار الکترونیک: 1401/10/12
دریافت: 1400/9/2 | پذیرش: 1401/4/28 | انتشار الکترونیک: 1401/10/12
فهرست منابع
1. Amini, A., Alimohammadlou, M., & Jafari, A. (2020). A Combined Model for Effective Leadership in Technology Acceptance. Management and Development Process, 32(4), 153-188. [http://jmdp.ir/article-1-3763-fa.html] [DOI:10.29252/jmdp.32.4.153]
2. Asad, S., & Sadler-Smith, E. (2020). Differentiating Leader Hubris and Narcissism on the Basis of Power. Leadership, 16(1), 39-61. [DOI:10.1177/1742715019885763]
3. Brennan, N. M., & Conroy, J. P. (2013). Executive Hubris: The Case of a Bank CEO. Accounting, Auditing & Accountability Journal, 26(2), 172-195. [DOI:10.1108/09513571311303701]
4. Button, M. E. (2012). "Hubris Breeds the Tyrant": The Anti-Politics of Hubris from Thebes to Abu Ghraib. Law, Culture and the Humanities, 8(2), 305-332. [DOI:10.1177/1743872110383106]
5. By, R. T. (2020). Organizational Change and Leadership: Out of the Quagmire. In (Vol. 20, pp. 1-6): Taylor & Francis. [DOI:10.1080/14697017.2020.1716459]
6. Campbell, W. K., Hoffman, B. J., Campbell, S. M., & Marchisio, G. (2011). Narcissism in Organizational Contexts. Human Resource Management Review, 21(4), 268-284. [DOI:10.1016/j.hrmr.2010.10.007]
7. Çiftci, D. Ö. (2020). Hubris Syndrome in Managers: A Conceptual Evaluation. Management Studies, 31(2), 176-194.
8. Claxton, G., Owen, D., & Sadler-Smith, E. (2015). Hubris in Leadership: A Peril of Unbridled Intuition? Leadership, 11(1), 57-78. [DOI:10.1177/1742715013511482]
9. Cormier, D., Lapointe-Antunes, P., & Magnan, M. (2016). CEO Power and CEO Hubris: A Prelude to Financial Misreporting? Management Decision, 54(2), 522-554. [DOI:10.1108/MD-04-2015-0122]
10. Diamandis, E. P., & Bouras, N. (2018). Hubris and Sciences. F1000 Research, 7(1), 133. [DOI:10.12688/f1000research.13848.1] [PMID] [PMCID]
11. Garrard, P. (2018). The Leadership Hubris Epidemic: Biological Roots and Strategies for Prevention: Palgrave Macmillan. [DOI:10.1007/978-3-319-57255-0]
12. Hayward, M. L., Shepherd, D. A., & Griffin, D. (2006). A Hubris Theory of Entrepreneurship. Management Science, 52(2), 160-172. [DOI:10.1287/mnsc.1050.0483]
13. Hendy, J., & Tucker, D. (2017). Beyond Leadership: A Study of Organizational Hubris (Withdrawn). Paper Presented at the Academy of Management Proceedings. [DOI:10.5465/AMBPP.2017.10567abstract]
14. Hiller, N. J., & Hambrick, D. C. (2005). Conceptualizing Executive Hubris: The Role of (Hyper‐) Core Self‐Evaluations in Strategic Decision‐Making. Strategic Management Journal, 26(4), 297-319. [DOI:10.1002/smj.455]
15. Khan, U., Ajaz, F., Khan, A., Khan, S., & Fatima, S. (2016). The Role of Leadership on Organizational Change. International Journal of Management Sciences and Business Research, 5(11), 88-95.
16. Kroll, M. J., Toombs, L. A., & Wright, P. (2000). Napoleon's Tragic March Home from Moscow: Lessons in Hubris. Academy of Management Perspectives, 14(1), 117-128. [DOI:10.5465/ame.2000.2909844]
17. Li, J., & Tang, Y. (2010). CEO Hubris and Firm Risk Taking in China: The Moderating Role of Managerial Discretion. Academy of Management Journal, 53(1), 45-68. [DOI:10.5465/amj.2010.48036912]
18. Mohammadi, S., Rahimi, F., & Bagheri, M. A.-S. (2019). Structural Effects of Transformational and Servant Leadership Styles on Employees' Behavior toward Change. Management and Development Process, 32(2), 135-162. [http://jmdp.ir/article-1-3070-fa.html] [DOI:10.29252/jmdp.32.2.135]
19. Owen, D. (2007). The Hubris Syndrome: Bush, Blair and the Intoxication of Power: Politico's Publishing.
20. Owen, D. (2008). Hubris Syndrome. Clinical Medicine, 8(4), 428. [DOI:10.7861/clinmedicine.8-4-428] [PMID] [PMCID]
21. Park, J.-H., Kim, C., Chang, Y. K., Lee, D.-H., & Sung, Y.-D. (2018). CEO Hubris and Firm Performance: Exploring the Moderating Roles of CEO Power and Board Vigilance. Journal of Business Ethics, 147(4), 919-933. [DOI:10.1007/s10551-015-2997-2]
22. Picone, P. M., Dagnino, G. B., & Minà, A. (2014). The Origin of Failure: A Multidisciplinary Appraisal of the Hubris Hypothesis and Proposed Research Agenda. Academy of Management Perspectives, 28(4), 447-468. [DOI:10.5465/amp.2012.0177]
23. Pincus, A. L., & Lukowitsky, M. R. (2010). Pathological Narcissism and Narcissistic Personality Disorder. Annual Review of Clinical Psychology, 6(1), 421-446. [DOI:10.1146/annurev.clinpsy.121208.131215] [PMID]
24. Rizka, N. A., & Handoko, T. H. (2020). The Influence of CEOs' Hubris on Firms' Performance in Indonesia: The Moderating Effects of CEOs' Power and Board Vigilance. Gadjah Mada International Journal of Business, 22(2), 131-149. [DOI:10.22146/gamaijb.55239]
25. Robbins, P. (2016). Organization Theory: Organizational Structure and Design. Trans. Alvani SM & Danaeifard, H.). Tehran: Saffar Publications (in Persian).
26. Robinson, G. M. (2016). Making Sense of Hubris. In P. Garrard & G. Robinson (Eds.), The Intoxication of Power (pp. 1-16): Palgrave Macmillan. [DOI:10.1057/9781137439666_1]
27. Sadler-Smith, E., Akstinaite, V., Robinson, G., & Wray, T. (2017). Hubristic Leadership: A Review. Leadership, 13(5), 525-548. [DOI:10.1177/1742715016680666]
28. Tang, Y., Mack, D. Z., & Chen, G. (2018). The Differential Effects of CEO Narcissism and Hubris on Corporate Social Responsibility. Strategic Management Journal, 39(5), 1370-1387. [DOI:10.1002/smj.2761]
29. Van der Kam, N. A., Van der Vegt, G. S., Janssen, O., & Stoker, J. I. (2015). Heroic or Hubristic? A Componential Approach to the Relationship between Perceived Transformational Leadership and Leader-Member Exchanges. European Journal of Work and Organizational Psychology, 24(4), 611-626. [DOI:10.1080/1359432X.2014.958149]
30. Zeidan, R., & Müllner, J. (2015). Firm, Market and Top Management Antecedents of Speculation: Lessons for Corporate Governance. Journal of Multinational Financial Management, 32(1), 42-58. [DOI:10.1016/j.mulfin.2015.08.001]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |
- کاربران حاضر در وبگاه: 0 کاربر;
- میهمانان در حال بازدید: 237 کاربر;
- تمام بازدید‌ها: 21858795 بازدید;
- بازدید 24 ساعت قبل: 5409 بازدید
