دوره 33، شماره 4 - ( زمستان 1399 )                   دوره33 شماره 4 صفحات 28-3 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sobhani M, Atayi M, Memarzadeh G, Alborzi M. A Social Responsibility Model with an Ethical-Strategic Approach for Iranian Public Organizations. JMDP 2021; 33 (4) :3-28
URL: http://jmdp.ir/article-1-3864-fa.html
سبحانی منوره، عطایی محمد، معمارزاده طهران غلامرضا، البرزی محمود. طراحی مدل مسئولیت اجتماعی برای سازمان های دولتی ایران با رویکرد اخلاقی و راهبردی. فرایند مدیریت و توسعه. 1399; 33 (4) :3-28

URL: http://jmdp.ir/article-1-3864-fa.html

طراحی مدل مسئولیت اجتماعی برای سازمان های دولتی ایران با رویکرد اخلاقی و راهبردی
منوره سبحانی1 ، محمد عطایی 2، غلامرضا معمارزاده طهران3 ، محمود البرزی3
1- دانشجوی دکتری دانشجوی دکتری گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.
2- استادیار استادیار گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران ، atai@qiau.ac.ir
3- دانشیار گروه مدیریت دولتی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده:   (4886 مشاهده)
مسئولیت اجتماعی سازمانی به عنوان سازوکاری توصیف می‏‌شود که به موجب آن سازمان‌ها را به استفاده از منابع تحت اختیار خود در راستای حفظ منافع جامعه و بهبود رفاه عمومی ملزم می‌نماید. هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل سه‌وجهی مسئولیت اجتماعی برای سازمان‌های دولتی ایران است. در مرحله اول، بر اساس نظر خبرگان و با استفاده از روش دلفی به شناسایی یک‎‌سری ابعاد (شامل پاسخگویی، اقتصادی، حفظ حرمت‌های فرهنگی ـ اجتماعی، رعایت حقوق عامه، محیط‏‌زیست‏‌محوری، پاسداشت معنویت و ارزش‌های اسلامی، انصاف و عدالت‌محوری)، با در نظرگرفتن ویژگی‌های سازمان‌های دولتی و شرایط بومی کشور ایران پرداخته می‌‏شود. سپس در مرحله دوم، تلاش می‏‌شود با ایجاد تناسب بین سطوح اخلاقی سازمان و راهبرد سازمان در قبال مسائل عمومی، درجۀ اجرای اثرگذار هر یک از ابعاد مسئولیت اجتماعی تعیین گردد. نتایج با استفاده از سیستم استنتاج فازی نشان می‏‌دهد که اثرگذاری رویکرد اخلاقی و راهبردهای مسئولیت اجتماعی سازمانی از طیف پایین به سمت بالا دارای اثرگذاری مثبتی بر تمامی ابعاد مسئولیت اجتماعی هستند.
واژه‌های کلیدی: مسئولیت‌پذیری اجتماعی سازمانی، رویکرد اخلاقی، راهبرد، سازمان‌های دولتی، سیستم استنتاج فازی.
متن کامل [PDF 9384 kb]   (1798 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مدیرت دولتی
دریافت: 1399/1/3 | پذیرش: 1399/2/28 | انتشار الکترونیک: 1400/3/22
فهرست منابع
1. Awan, A. W., Kamal, Y., Rafique, M., & Khan, S. (2012). Corporate Social Responsibility in Pakistan Economy. Business & Economic Review, 2(1), 1-31. [DOI:10.22547/BER/4.1.1]
2. Boukani, F. H., & Kasraei, K. (2015). Investigating the Relationship between Corporate Social Responsibility and Customer Loyalty. Buletin Teknol Tanaman, 12(1), 236-241.
3. Chen, C. H. (2011). The Major Components of Corporate Social Responsibility. Journal of Global Responsibility, 2(1), 85-99. [DOI:10.1108/20412561111128546]
4. Crisóstomo, V. L., de Souza Freire, F., & De Vasconcellos, F. C. (2011). Corporate Social Responsibility, Firm Value and Financial Performance in Brazil. Social Responsibility Journal, 7(2), 295-309. [DOI:10.1108/17471111111141549]
5. Dahlsrud, A. (2008). How Corporate Social Responsibility is Defined: An Analysis of 37 Definitions. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 15(1), 1-13. [DOI:10.1002/csr.132]
6. Duarte, A., Gomes, D., & das Neves, J. G. (2014). Tell Me Your Socially Responsible Practices, I Will Tell You How Attractive for Recruitment You Are! The Impact of Perceived CSR on Organizational Attractiveness. Tékhne, 12(1), 22-29. [DOI:10.1016/j.tekhne.2015.01.004]
7. El-Mallah, R. K. E.-D., Abd el Hamid Aref, A., & Sherif, S. (2019). The Role of Social Responsibility in Protecting the Environment- A Case of the Petrochemical Companies in Alexandria Governorate. Review of Economics and Political Science. [DOI:10.1108/REPS-04-2019-0052]
8. Faliza, N., Adam, M., Basri, H., & Madjid, M. S. A. (2019). Corporate Social Responsibility in Islamic and Conventional View: A Theoretical Approach. KnE Social Sciences, 3(14), 440-452. [DOI:10.18502/kss.v3i14.4329]
9. Kirat, M. (2015). Corporate Social Responsibility in the Oil and Gas Industry in Qatar Perceptions and Practices. Public Relations Review, 41(4), 438-446. [DOI:10.1016/j.pubrev.2015.07.001]
10. Kriyantono, R. (2015). Public Relations and Corporate Social Responsibility in Mandatory Approach Era in Indonesia. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 211(1), 320-327. [DOI:10.1016/j.sbspro.2015.11.041]
11. Liu, S., & Liu, L. (2009). Implementing Corporate External Social Responsibility Strategies through Organizational Design and Operation. Journal of International Business Ethics, 2(1), 79-83.
12. Mascarenhas, O. (2019). Corporate Ethics for Turbulent Markets: Executive Response to Market Challenges: Emerald Publishing. [DOI:10.1108/9781787561878]
13. On, A., & Ilieş, C. (2012). Social Responsibility in Public Services Organizations the Case of Tîrgu-Mureş Penitentiary. Procedia Economics and Finance, 3(1), 757-762. [DOI:10.1016/S2212-5671(12)00226-2]
14. Sandhu, H., & Kapoor, S. (2010). Corporate Social Responsibility Initiatives: An Analysis of Voluntary Corporate Disclosure. South Asian Journal of Management, 17(2), 47-80.
15. Sheikh, S. u. R., & Beise-Zee, R. (2011). Corporate Social Responsibility or Cause-Related Marketing? The Role of Cause Specificity of CSR. Journal of Consumer Marketing, 28(1), 27-39. [DOI:10.1108/07363761111101921]
16. Smith, R. E. (2011). Defining Corporate Social Responsibility: A Systems Approach for Socially Responsible Capitalism. (Master of Philosophy). University of Pennsylvania, Snider, K. F., Halpern, B. H., Rendon, R. G., & Kidalov, M. V. (2013). Corporate Social Responsibility and Public Procurement: How Supplying Government Affects Managerial Orientations. Journal of Purchasing and Supply Management, 19(2), 63-72. [DOI:10.1016/j.pursup.2013.01.001]
17. Theofilou, A., & Watson, T. (2014). Sceptical Employees as CSR Ambassadors in Times of Financial Uncertainty. In Communicating Corporate Social Responsibility: Perspectives and Practice (Vol. 6, pp. 355-382): Emerald Group Publishing Limited. [DOI:10.1108/S2043-9059(2014)0000006029]
18. Van der Wiele, T., Kok, P., McKenna, R., & Brown, A. (2001). A Corporate Social Responsibility Audit Within A Quality Management Framework. Journal of Business Ethics, 31(4), 285-297. [DOI:10.1023/A:1010767001610]
19. Wang, X.-W. (2017). Various of Theories of the Concept of Corporate Social Responsibility and Comments. DEStech Transactions on Social Science, Education and Human Science (icssd). [DOI:10.12783/dtssehs/icssd2017/19229]
20. Zheng, Q., Luo, Y., & Maksimov, V. (2015). Achieving Legitimacy through Corporate Social Responsibility: The Case of Emerging Economy Firms. Journal of World Business, 50(3), 389-403. [DOI:10.1016/j.jwb.2014.05.001]
21. احمدی، کیومرث (1391). طراحی مدلی جهت ارزیابی پاسخگویی اجتماعی سازمانی در سازمان‌های دولتی ایران. (پایان‌‌نامه دکتری)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین.
22. الوانی، سیدمهدی، و احمدی، کیومرث (1392). مفهوم پاسخگویی اجتماعی سازمانی و ضرورت تبیین مولفه‌های آن در سازمان‌های دولتی ایران. نشریه مدیریت سازمان‌های دولتی، 1(3)، 16-8. [http://ipom.journals.pnu.ac.ir/article_1107.html]
23. الوانی، سیدمهدی؛ امیری، مقصود، و احمدی، کیومرث (1391). از اخلاق اجتماعی تا پاسخگویی اجتماعی سازمانی؛ رویکردی جهت استقرار نظام پاسخگویی اجتماعی سازمانی در سازمان‌های دولتی ایرانی. نشریه اخلاق در علوم و فناوری، 7(1)، 27-17. [http://ethicsjournal.ir/article-1-705-fa.html]
24. ایران‌‌نژاد پاریزی، مهدی (1391). مدیریت (در هزاره سوم). انتشارات مدیران.
25. آقایی، محمدعلی، و کاظم‌پور، مرتضی (1395). تاثیر مسئولیت‌‌پذیری اجتماعی و تنوع‌‌پذیری محصولات بر عملکرد شرکت. نشریه حسابداری ارزشی و رفتاری، 1(1)، 121-99. [DOI:10.18869/acadpub.aapc.1.1.99]
26. پورعزت، علی‌اصغر؛ طاهری عطار، غزاله، و نجاتی آجی بیشه، مصطفی (1388). چشم‌انداز اداره دولت و حکومت بر اساس خط‌مشی‌ها و اسناد راهبردی برخی از انجمن‌های علمی این رشته. نشریه مدیریت دولتی، 2(4)، 38-23.
27. حاجیها، زهره، و سرفراز، بهمن (1393). بررسی رابطه بین مسئولیت‌‌پذیری اجتماعی شرکت‌ها و هزینه حقوق صاحبان سهام در شرکت‌‌های پذیرفته‌‌شده در بورس اوراق بهادار تهران. نشریه پژوهش‌‌های تجربی حسابداری، 4(4)، 123-105. [DOI:10.22051/jera.2015.1905]
28. حساس یگانه، یحیی، و برزگر، قدرت‌اله (1391). ارائه مولفه‌ها و شاخص‌های بُعد اجتماعی مسئولیت شرکت‌ها و وضعیت موجود آن در ایران. نشریه مطالعات توسعه اجتماعی ـ فرهنگی، 2(1)، 234-209.
29. حساس یگانه، یحیی، و برزگر، قدرت‌اله (1393). مبانی نظری مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها و پارادایم تحقیقاتی آن در حرفه حسابداری. نشریه حسابداری مدیریت، 7(3)، 133-109. [http://jma.srbiau.ac.ir/article_3545.html]
30. درخشیده، حامد، و رضایی دولت‌آبادی، حسین (1391). تحلیل نقش راهبردی رفتار اخلاقی کارکنان بر رابطه میان عدالت سازمانی و رضایت شغلی کارکنان (مورد مطالعه: هتل‌های سه، چهار و پنج ستاره در شهر تهران). نشریه فرایند مدیریت و توسعه، 26(3)، 114-97. [http://jmdp.ir/article-1-1825-fa.html]
31. دنهارت، رابرت بی (1380). نظریه‌های سازمان دولتی. ترجمه سیدمهدی الوانی و حسن دانایی‌‌فرد، انتشارات صفار.
32. رهنورد، فرج‌اله؛ بیاتی، طیبه؛ طاهرپور کلانتری، حبیب‌اله، و منوریان، عباس (1396). پاسخگویی در شبکه خط‌مشی عمومی. نشریه فرایند مدیریت و توسعه، 30(4)، 67-35. [http://jmdp.ir/article-1-3004-fa.html]
33. صحیفه سجادیه (1389). ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای، انتشارات اندیشه ماندگار.
34. طالب‌‌نیا، قدرت‌اله؛ رجب‌دری، حسین، و خانی ذلان، امیررضا (1397). بررسی عوامل موثر بر مسئولیت‌پذیری اجتماعی شرکت‌ها از دیدگاه اسلامی. نشریه مدیریت اسلامی، 26(2)، 211-183. [https://im.ihu.ac.ir/article_203735.html]
35. عباسی، منصوره، و فیضی، طاهره (1392). سازمان اخلاقی و تاثیر آن بر مسئولیت اجتماعی سازمان در ستاد وزارت جهاد کشاورزی. نشریه مدیریت فرهنگ سازمانی، 11(2)، 54-33. [https://dx.doi.org/10.22059/jomc.2013.35486]
36. فیاضی آزاد، علی؛ رحمتی، محمدحسین، و خنیفر، حسین (1396). طراحی مدل عوامل موثر بر مسئولیت اجتماعی شرکت ملّی نفت ایران. نشریه مدیریت سرمایه اجتماعی، 4(2)، 197-181. [https://dx.doi.org/10.22059/jscm.2017.244498.1472]
37. قرآن کریم (1378). ترجمۀ بهاءالدین خرمشاهی، انتشارات دوستان.
38. کرمی، غلامرضا؛ قیومی، زهره، و ابراهیمی کردلر، علی (1393). ارزیابی شاخص افشای مسئولیت‌پذیری اجتماعی و بررسی ارتباط این شاخص با عملکرد مالی بانک‌ها در ایران (تحت رویکرد اسلامی). نشریه مدیریت اسلامی، 22(2)، 149-131. [https://im.ihu.ac.ir/article_201803.html]
39. گلشن، ابراهیم (1378). نظری در بررسی مسائل مدیریت دولتی و ارائه یک الگو. نشریه مدیریت فرایند و توسعه، 13(2)، 55-47. [http://jmdp.ir/article-1-1117-fa.html]
40. گیوریان، حسن (1384). نقش سطوح اخلاقی در تصمیمات سازمانی. نشریه تدبیر، 16(162)، 43-39.
41. مهلوجی، حسین؛ هندیجانی، رزا، و کرمانشاه، علی (1387). تاثیر مسئولیت اجتماعی بر نوآوری در بنگاه‌‌ها: دیدگاه مبتنی بر منابع. نشریه علوم مدیریت ایران، 3(12)، 64-49.
42. میچل، چارلز. ای (1379). سوء استفاده از اعتماد عمومی، الزامات اخلاقی و معنوی مقامات دولتی. ترجمه حسن گیوریان. نشریه تحول اداری، 6(26)، 76-62.
43. میرمحمدی، سیدمحمد، و رجایی، هادی (1393). رابطه رهبری تحول‌‌آفرین و مسئولیت اجتماعی سازمان. نشریه مطالعات مدیریت، 23(74)، 19-1. [http://jmsd.atu.ac.ir/article_71.html]
44. نهج‌‌البلاغه (1396). ترجمه محمد دشتی، انتشارات محمد امین.
45. نویدی نکو، رضا؛ آریان‌فر، خسرو؛ هنرمند، هانی، و نوذری (1391). بررسی عوامل موثر بر اثربخشی سازمانی از منظر مسئولیت اجتماعی سازمانی (مطالعه موردی: شرکت‌‌های تعاونی استان تهران). نشریه آینده‌‌پژوهی مدیریت، 23(4)، 54-43. [http://jmfr.srbiau.ac.ir/article_7706.html]
46. هاشمی، جلیل (1390). مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها و نقش دولت در ایجاد آن‌ها. نشریه فروغ تدبیر، 8(18)، 53-47.
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرایند مدیریت و توسعه می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Management and Development Process

Designed & Developed by : Yektaweb