هدف:این پژوهش با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر اجرای موفق خطمشی گزارشگری جامع مالی در بخش عمومی ایران و ارائه مدلی بومیسازیشده انجام شد. روششناسی/ رویکرد:این مطالعه با استفاده از رویکرد ترکیبی کیفی و کمی در مرحله اول با انجام مصاحبههای نیمهساختاریافته با هجده خبره حوزه مالی، دادهها جمعآوری و با نرمافزارمکس کیوداتحلیل شدند سپس مدل نهایی با روش مدلسازی ساختاری-تفسیریو تحلیلمیک مکتدوین شد. یافتهها: در نهایتدوازده عامل در پنج سطح سلسلهمراتبی و سه خوشه (مستقل، پیوندی، وابسته) شناسایی و سطح بندی شدند. عوامل مستقل (حمایتهای قانونی، نظارت ذینفعان، ساختار سازمانی منعطف، الزامات محیطی) بهعنوان زیربنای مدل، عوامل پیوندی (فرهنگ شفافیت، منابع، ارتباطات سازمانی، سازوکار بازخورد) بهعنوان واسطه، و عوامل وابسته (عوامل انگیزشی، ابزار تشویقی، آموزش مجریان، تمایل مجریان) بهعنوان نتایج نهایی شناسایی شدند. ارزش/ اصالت پژوهش: این مطالعه با بومیسازی مدل برای شرایط ایران، تأکید بر نظارت ذینفعان و سازوکار بازخورد و تلفیق عوامل سختافزاری (منابع، فناوری) و نرمافزاری (فرهنگ، انگیزه) است. پیشنهادهای اجرایی/پژوهشی: پیشنهادات اجرایی شاملتدوین قانون جامع شفافیت مالی، استقرار سامانههای یکپارچه گزارشگری و تقویت آموزش کارکنان است. همچنین پیشنهاد میشود مطالعات آتی به اعتبارسنجی کمی مدل، تحلیل تطبیقی با کشورهای موفق و بررسی نقش فناوریهای نوین مانند بلاکچین بپردازند. این پژوهش چارچوبی عملی برای خط مشی گذاری و بهبود شفافیت مالی در بخش عمومی ایران ارائه میدهد.