در روابط اقتصادی- اجتماعی، دولت می تواند به سه طریق به تنظیم فعالیتها بپردازد: شیوه سنتی این دخالت از راه "وضع قوانین و مقررات" و روشهای دیگر آن به ترتیب از طریق "مدیریت مستقیم" بر صنایع و خدمات و "اقدامات وادارنده" تشویقی و هدایتی تحقق می پذیرد. هدف اصلی از "خصوصی سازی" و "مقررات زدایی"، پایان داده به دو شیوه آغازین دخالت دولت یعنی "وضع قوانین و مقررات" زیاد از حد و "مدیریت مستقیم" و تقویت راه سوم یعنی تنظیم روابط از طریق "اقدامات وادارنده" می باشد.