مطالعه رفتار در محیط کار به دلیل اهمیت نیروی انسانی در مقایسه با سایر منابع درون سازمانی (منابع مادی، مالی و اطلاعاتی) حایز اهمیت فراوانی است. غیبت کارکنان به شکلهای مختلف (نظیر عدم حضور فیزیکی و یا حضور بدون برنامه و از روی عدم رضایت و از سر اجبار) به عنوان یک واکنش منفی رفتاری، هم انگیزه، روحیه،رضایت و کارآیی افراد و هم بهرهوری و اثربخشی سازمان را به خطر میاندازد. به همین دلیل به مطالعه دقیق و موشکافانه نیاز دارد. ما باید با تحلیل واقعبینانه و علمی علل بروز غیبت، درصدد یافتن راهها و روشهای غلبه بر آن برآییم. در این مقاله سعی داریم پس از ارائه تئوریها و تجربیات ارزنده برخی از اندیشمندان مدیریت، روان شناسی و جامعه شناسی به بررسی عوامل مؤثر در غیبت کارکنان بپردازیم، عوارض و عواقب عدم حضور مفید و موثر آنان در محیط کار و سازمان را تحلیل کنیم و در انتها رهنمودها و پیشنهادهایی را جهت اداره بهینه نیروی انسانی و کنترل غیبتهای (ناشی از ناتوانی و یا نارضایتی) کارکنان به مدیران عرضه کنیم تا بتوانند ضمن افزودن بر توانایی و خشنودی شغلی زیر دستانشان بر میزان مستمر و مثمر ثمر آنان در کار بیفزایند و بهرهوری نیروی انسانی و سازمانی را بهبود بخشند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |