کسب و کار الکترونیک و تکنولوژیهای آن از یک طرف باعث تغییر توازن قدرت بین صنایع و شرکتهای صنعتی، هماهنگی بهتر بین صنایع، روشهای کاراتر و آسانتر تولید، کاهش اشتباهات دادههای دریافتی و ارسالی و افزایش صحت و دقت آنها، و از طرف دیگر موجب پیچیدهتر شدن برنامهریزی و تدوین راهبردها شده است. اکثر مدلهای صنعتی براساس نگرشهای سنتی و بدون در نظر گرفتن تحولات الکترونیکی دهه اخیر بنا شدهاند. با وارد کردن عوامل جدید در این مدلها، مسلماً استراتژیهای موردنظر در این مدلها نیز تغییر خواهد کرد. در این مقاله، مدلهای مورد استفاده برای تدوین استراتژیهای سازمانهای صنعتی و تأثیرات کسب و کار الکترونیکی بر این مدلها بررسی میشود و در بخش نتیجهگیری، چارچوبی برای تدوین استراتژیهای صنعتی کسب و کار الکترونیکی ارائه میشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |