Mendeley  

Zotero  

Kamali Y. (2016). Methodological Study of Stakeholder Analysis and its Application in Public Policy-making. JMDP. 28(4), 3-30.
URL: http://jmdp.ir/article-1-1811-fa.html

هدف پژوهش در حوزه خط‌مشی‌گذاری، بررسی مسائل سیاستی به‌منظور ارائه توصیه‌های علمی و عملیاتی به خط‌مشی‌گذاران است. پژوهش‌ سیاستی به دنبال بررسی عوامل مؤثر بر سیاست‌ها و تاثیر سیاست‌ها بر محیط و جامعه است و در این زمینه از روش‌های مختلفی بهره می‌گیرد. تحلیل ذی‌نفعان یکی از این روش‌هاست که بر وارد‌کردن نظرات ذی‌نفعان در فرآیند خط‌مشی‌گذاری تاکید می‌کند و این امر نقش مهمی در ارتقای فرآیند تصمیم‌گیری، اجرای سیاست‌ها و طرح‌های مصوب، مشروعیت‌بخشی به مسائل موردنظر و تقویت همکاری بین سازمان‌های دولتی و جامعه دارد. خط‌مشی‌گذاری عمومی دارای محیط بسیار پیچیده‌ای متشکل از کنشگران مختلف (از موافق تا مخالف) است. تحلیل طیف گسترده‌ای از ذی‌نفعان با منافع و سطح قدرت متفاوت مستلزم استفاده از یک چارچوب روش‌شناسی جامع و منعطف است. پیچیدگی محیط خط‌مشی‌گذاری عمومی و تعدد بازیگران این حوزه ایجاب می‌کند که تحلیلگران سیاست، مجهز به رویکردهای روش‌شناسی مناسب باشند. روش تحلیل ذی‌نفعان با تاکید بر شاخص امکان‌پذیری سیاست‌های عمومی، نقش مهمی برای معادله و روابط قدرت میان بازیگران مختلف در این زمینه قائل است. در این پژوهش با پرهیز از تکیه بر ابعاد نظری تحلیل ذی‌نفعان، سعی شده ابزارهای کاربردی برای استفاده از این روش در تحلیل سیاست‌های عمومی تبیین شوند. در این میان با توجه به نقش روزافزون نرم‌افزارهای علمی در تحلیل سیاست‌های عمومی جهت افزایش دقت و سرعت انجام تجزیه‌وتحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده، نرم‌افزار Policy Maker به‌عنوان ابزاری پیشرفته برای تحلیل ذی‌نفعان معرفی و مزایای آن تبیین شده است.