در شرایط کنونی اقتصاد جهانی، سهم شرکت‌های بزرگ در ارزش تولید ناخالص داخلی جهان قابل ملاحظه است. حجم فروش این شرکت‌ها به قدری زیاد است که تقریباً با اندازه اقتصاد بعضی از کشورها قابل مقایسه است. بدون شک موفقیت اغلب کشورها در گروی عملکرد منابع انسانی فرهیخته است. از این رو مفهوم توسعه منابع انسانی در عملکرد سازمان‌ها بیش از پیش اهمیت یافته است. تصدی‌گری دولت با توجه به اهداف برنامه‌های توسعه کشور، در حال کاهش است. در مقابل، یک بخش خصوصی کارآمد، نقش حیاتی در اقتصادی کشور بازی می‌کند. وجود سازمان‌های کارآمد، ویژگی اساسی بخش خصوصی موفق محسوب می‌شود. موفقیت سازمان‌ها، مستلزم به کارگیری منابع انسانی توسعه یافته است. توسعه منابع انسانی در هر سازمان با توجه به رویکردهایی از قبیل سازمان‌های یادگیرنده، مدیریت دانش، پرورش نیروهای خلاق و . . . چشم‌اندازی مطلوب را در مسیر توسعه کشور معین می‌کند.

این مقاله با در نظر گرفتن مفاهیم اساسی توسعه منابع انسانی و رویکردهای آن، نگاهی تحلیلی بر محتوای برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور در بخش نیروی انسانی و مدیریت، درصدد ترسیم تصویری کلی برای برنامه چهارم توسعه است. این بررسی نشان می‌دهد که محتوای برنامه سوم توسعه، بستر مناسبی برای ایجاد سازمان‌های دارای کلاس جهانی دارد، لیکن پاره‌ای از مفاهیم و مصادیق مورد اشاره در برنامه نیازمند جهت‌گیری و بسط موضوعی بیشتری است. کلیت این موضوع‌ها در پایان مقاله با ملاحظه چشم‌اندازهای کلی برنامه چهارم، مورد اشاره قرار گرفته است. مواردی از قبیل ایجاد شرایط بهبود مستمر، ترویج فرهنگ و روش‌های مدیریت فناوری اطلاعات، ایجاد و توسعه سازمان‌های یادگیرنده، توسعه مدیریت دانش، زمینه سازی برای پرورش نیروی های خلاق، واگذاری نقش‌های عملیاتی به سازمان‌ها و کاهش تصدی‌گری دولت در این زمینه و در نتیجه فراهم سازی بستر مناسب برای ایجاد سازمان‌های دارای کلاس جهانی برای کسب آمادگی بیشتر برای ایفای نقش مؤثرتر در اقتصاد جهان، توصیه‌های مؤکدی است که در تنظیم محتوای برنامه چهارم توسعه در بخش مربوط مورد انتظار است.