به مقتضای تلاشهای تحقیقاتی که در سالهای اخیر، خاصه در مرحله بازسازی اقتصادی کشور از سوی محققان مختلف در جهت ارزیابی صنایع عدیده ای در ایران صورت صورت پذیرفته، تکنولوژیهای گوناگونی خصوصاً انواع منتهی به تولید قطعات و خدمات صنعتی در چهار قالب اطلاعات، سازمان و تشکیلات، ابزار و ادوات، و مهارت مورد ارزیابی قرار گرفته است. وجود امکانات نسبتاً فراوان ابزاری و فقدان مهارت و ضعف در تشکیلات را می توان به عنوان نکات بارز در یافته های این مطالعات ذکر کرد.
مواد منفجره ای نظیر باروت، دینامیت، تی ان تی، نیترات آلومینیوم (RDX،C4) و بسیاری دیگر که شرایط جنگی به قشر عظیمی از مدافعان جنگ تحمیلی معرفی کرد، برخی از تکنولوژیهای شکل دهی انفجاری را در جمع فنون مناسب بهره گیری زمان حال قرار داد. در مقاله حاضر با تکیه بر یکی از پر اهمیت ترین فنون این خانواده فن شناسی موسوم به جوشکاری انفجاری از دید مناسبتش، زمینه های کاربردی و نیروی بالقوه آن بر شمرده شده و عوامل مؤثر در بهره گیری فنی از آن به نمایش درآمده است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |