پس از انقلاب صنعتی در قرن نوزدهم نهضتی به نام انقلاب کیفیت در نیمه قرن دوم قرن بیستم به وجود آمد که موجد تحولات شگرفی در صنایع گردید. در دهه‌های آخر قرن بیستم، افزایش پیچیدگیهای بوروکراتیک و گسترش تخصصها، انقلاب دانش بهره‌وری و تأسیس کنفدراسیون دانش بهره‌وری جهانی چهره مدیریت دولتی و نقش دولتها را دگرگون ساخت. دولتها برای ورود به بازارهای جهانی و بین‌المللی، رقابتهای اقتصادی، ارتقای کیفیت، کمیت، تقلیل هزینه‌ها و ضایعات و توجه به ارزش افزوده تلاش خاصی برای بهره‌گیری از منابع انسانی، طبیعی، مالی و فنی مبذول داشتند. هدف دولتها علاوه بر تأمین نیازهای اشباع نشده جامعه، ورود به بازارهای خارجی، به دست آوردن مقبولیت عامه است تا بتوانند منشاء خدمات برجسته برای مردمی که آنها را انتخاب کرده‌اند بشوند.