روشهای آموزشی، بخشی از تکنولوژی آموزشی را تشکیل میدهد و از آنها میتوان به عنوان ابزار تسهیلکننده برای یادگیری و تغییر در نگرشها، بینشها و ارزشهای از پیش تعیین شده استفاده بهینه کرد. روشهای آموزشی در تعامل عوامل مؤثر در امر آموزش، زمانی میتواند موثر باشد که اجزای آن یعنی یاددهندگان، یادگیران، موضوع یادگیری، زمان و مکان یادگیری و منابع مالی، فیزیکی و انسانی برای یادگیری در ارتباط متقابل باشند.روشهای آموزشی در جدولها و نمودارها نشان داده شدهاند؛ هر یک از آنها میتواند در ایجاد تواناییها و مهارتهای شغلی مدیران و کارکنان مفید و سازنده باشد. نقش مربی، مدرس، و استاد در بهرهگیری از این روشها در برنامههای آموزشی به منظور مشارکت، همفکری، برخورد اندیشه و تفکر مدیران و کارکنان موجب میشود انگیزه فراگیری و مشارکت برای بحث در فراگیری به وجود آید. استفاده از روشهای آموزشی در برنامههای آموزشی حرفهای و تخصصی از طریق مربیان، مدرسان، و استادان در راستای تحقق هدفهای آموزشی و ایجاد مهارتهای ادراکی رفتاری و فنی میتواند رشد و پرورش ذهنی، فکری،عاطفی و روحی مناسب را در فراگیران تغییر دهد و در آنها تحول ایجاد کند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |