این مقاله پیرامون "مدیریت" به مثابه عاملی کلیدی برای بالا بردن بهره‌وری در سازمانهاست. در این مقاله پژوهش‌های اندیشمندان، در طبقه‌بندی و تفکیک سبکهای مدیریت مورد توجه قرار گرفته است. چکیده تلاشهایی که از سال ۱۹۳۰ در این زمینه صورت گرفته در قالب جدولی همراه تحلیل و نتیجه‌گیری به خوانندگان عرضه شده است. عصاره و قالب در برگیرنده این تحقیقات، دو سبک مدیریت ارگانیکی و مکانیکی است که در ادامه مقاله آنها را معرفی و توصیف کرده‌ایم. سپس، در جدول جامعی، که از ۵ طبقه اصلی و ۵۰ طبقه فرعی تشکیل شده است، به مقایسه توصیفی مشخصات این دو نظام مدیریتی پرداخته‌ایم.
در پایان نحوه تأثیر این دو نظام مدیریتی در روند بهبود بهره‌وری در سازمانهای نظیر به نظیر هر یک قید می‌شود. این بخش با تکیه بر دیگر تحقیقات مؤلفان مقاله تنظیم گشته است.
