1- موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه، تهران، ، h.taherpour@imps.ac.ir
2- موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه، تهران،
چکیده: (143 مشاهده)
ههدف پژوهش: طراحی مدل شغلی امکان سنجی دورکاری مشاغل عمومی وتعیین معیارهای شغلی تصمیمگیری برای دورکاری مشاغل است.
روششناسی پژوهش: پژوهش حاضر استقرایی،کاربردی، میدانیاست.در این پژوهش12پرسشنامه مجزا برای فعالیتهای12 شغل عمومی، مشتمل بر 25 شاخص دورکاری تنظیم شدهاست. جامعه آماری این تحقیق شامل12 شغل عمومی،کارشناساداری، مالی،روابط عمومی، برنامهریزی،آموزش وبهسازی منابع انسانی، برنامه وبودجه،حسابدار،پژوهشی، تحلیل و تولید نرمافزار، فناوری اطلاعات، منابع انسانی، ساختمان و تاسیسات بوده است. حجم نمونه شامل180 آزمودنی و با روش نمونهگیری دردسترس در 5 سازمان،سازمان اموراداری و استخدامی، مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران،موسسه عالی آموزشو پژوهش مدیریت وبرنامهریزی، بیمه ایران و بیمارستان آتیه است.تحلیل دادهها با آزمون تحلیل عاملی اکتشافی نشان داده شده.
یافتهها: نتایج پژوهش در قالب 5 عامل دستهبندی شده است:1.ضرورت شفافسازی2.عدم نیاز به هماهنگی و تعاملات رودرو3. نیاز به دانش بالا و عدم ضرورت نظارت نزدیک4. عدم حساسیت وظیفه 5.عدم نیاز به حضورفیزیکی.
ارزش پژوهش: دورکاریکه در سازمانها اجرا شده براساس شاخصها یا استانداردهای مشخصی نبوده و شرایط بحرانی مانند بیماریهای واگیردار، آلودگی هوا، کمیود انرژی عوامل تاثیرگذار بردورکاری سازمانها بوده، درواقع دورکاری کاذب و غیر واقعی در سازمانها اجرا شده است. با توجه به اینکه ویژگیهای شغلی نقش بسزایی درارزیابی آمادگی سازمان درپیاده سازی موفق دورکاری دارد، توجه به عوامل استخراج شده برای دورکاری مشاغل امری ضروری است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
ظرفیتسازی دریافت: 1403/12/1 | پذیرش: 1404/2/20