دوره 35، شماره 1 - ( بهار 1401 )
دوره35 شماره 1 صفحات 60-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.
2- گروه مدیریت دولتی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، memarzadeh@qiau.ac.ir
2- گروه مدیریت دولتی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، memarzadeh@qiau.ac.ir
چکیده: (1736 مشاهده)
هدف: حکمرانی شبکه‌ای چارچوبی تحلیلی برای درک و تنظیم رابطه میان بازیگران برای مواجهه با مسائل چندوجهی و پیچیده در فرایند سیاستگذاری و اداره امور عمومی است. پژوهش حاضر با هدف طراحی ظرفیت‌سازی حاکمیت شبکه‌ای دولت انجام شده است.
طرح پژوهش/ روششناسی/ رویکرد: جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی نظام اداری ایران است که برای جمع‌آوری داده‌ها از نمونه‌ای 25 نفره از خبرگان دانشگاهی و سازمانی آشنا به مفاهیم و کاربرد حکمرانی شبکه‌ای استفاده شد، که به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمّی، جامعه آماری مدیران بخش دولتی هستند که نمونه 390 نفری از مدیران دولتی به صورت تصادفی انتخاب شدند.
یافته‌ها: یافتههای پژوهش بیانگر آن است که ظرفیت‌سازی حکمرانی شبکه‌ای در قالب مقوله‌های محوری تدوین خطمشی حکمرانی شبکه‌ای، ایجاد مناسبات شبکه‌ای بین بخش‌های دولتی، خصوصی و جامعه مدنی، ایجاد نهاد تصمیم‌گیری مشارکتی بین بازیگران حاکمیتی، ارتقای ظرفیت اجرایی مبتنی بر شبکه، برون‌سپاری وظایف دولت، و استقرار سازوکارهای مدیریت شبکه صورت می‌پذیرد. همچنین، عوامل علّی شامل تغییر نگرش دولتمردان، دولت یکپارچه، گسترش فناوری اطلاعات، مطالبه‌گری شهروندان؛ عوامل زمینه‌ای شامل شرایط مالی و اقتصادی، شرایط سیاسی و قانونی، شرایط اجتماعی و فرهنگی، و شرایط فناورانه؛ عوامل مداخله‌گر شامل آمادگی درونسازمانی بخش دولتی و آمادگی برونسازمانی بخش خصوصی و مدنی؛ و پیامدهای استقرار حکمرانی شبکه‌ای دولت عبارتاند از حاکمیت ارزش همگانی، واکنش منعطف به تقاضاها، کاهش هزینه خدمات عمومی، تخصصی‌سازی خدمات، نوآوری، و شفافیت است.
ارزش/ اصالت پژوهش: در این پژوهش طراحی جدیدی از ظرفیت‌سازی حاکمیت شبکه‌ای دولت معرفی گردید که نویدبخش پیامدهای مهم حکمرانی شبکه‌ای دولت مانند حاکمیت ارزش همگانی برای جامعه و دولت است، و حکمرانی شبکه‌ای به عنوان چارچوبی برای مدیریت عمومی شناخته می‌شود.
پیشنهادهای اجرایی/ پژوهشی: با توجه به مدل بهدستآمده پیشنهادهایی برای ظرفیت‌سازی در دولت برای استقرار حاکمیت شبکه‌ای ارائه می‌شود مانند یکپارچه‌سازی اقدامات پراکنده دولت و پرورش مدیران با تفکر شبکه‌ای.
طرح پژوهش/ روششناسی/ رویکرد: جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی نظام اداری ایران است که برای جمع‌آوری داده‌ها از نمونه‌ای 25 نفره از خبرگان دانشگاهی و سازمانی آشنا به مفاهیم و کاربرد حکمرانی شبکه‌ای استفاده شد، که به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمّی، جامعه آماری مدیران بخش دولتی هستند که نمونه 390 نفری از مدیران دولتی به صورت تصادفی انتخاب شدند.
یافته‌ها: یافتههای پژوهش بیانگر آن است که ظرفیت‌سازی حکمرانی شبکه‌ای در قالب مقوله‌های محوری تدوین خطمشی حکمرانی شبکه‌ای، ایجاد مناسبات شبکه‌ای بین بخش‌های دولتی، خصوصی و جامعه مدنی، ایجاد نهاد تصمیم‌گیری مشارکتی بین بازیگران حاکمیتی، ارتقای ظرفیت اجرایی مبتنی بر شبکه، برون‌سپاری وظایف دولت، و استقرار سازوکارهای مدیریت شبکه صورت می‌پذیرد. همچنین، عوامل علّی شامل تغییر نگرش دولتمردان، دولت یکپارچه، گسترش فناوری اطلاعات، مطالبه‌گری شهروندان؛ عوامل زمینه‌ای شامل شرایط مالی و اقتصادی، شرایط سیاسی و قانونی، شرایط اجتماعی و فرهنگی، و شرایط فناورانه؛ عوامل مداخله‌گر شامل آمادگی درونسازمانی بخش دولتی و آمادگی برونسازمانی بخش خصوصی و مدنی؛ و پیامدهای استقرار حکمرانی شبکه‌ای دولت عبارتاند از حاکمیت ارزش همگانی، واکنش منعطف به تقاضاها، کاهش هزینه خدمات عمومی، تخصصی‌سازی خدمات، نوآوری، و شفافیت است.
ارزش/ اصالت پژوهش: در این پژوهش طراحی جدیدی از ظرفیت‌سازی حاکمیت شبکه‌ای دولت معرفی گردید که نویدبخش پیامدهای مهم حکمرانی شبکه‌ای دولت مانند حاکمیت ارزش همگانی برای جامعه و دولت است، و حکمرانی شبکه‌ای به عنوان چارچوبی برای مدیریت عمومی شناخته می‌شود.
پیشنهادهای اجرایی/ پژوهشی: با توجه به مدل بهدستآمده پیشنهادهایی برای ظرفیت‌سازی در دولت برای استقرار حاکمیت شبکه‌ای ارائه می‌شود مانند یکپارچه‌سازی اقدامات پراکنده دولت و پرورش مدیران با تفکر شبکه‌ای.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/8/12 | پذیرش: 1401/4/5 | انتشار الکترونیک: 1401/8/18
دریافت: 1400/8/12 | پذیرش: 1401/4/5 | انتشار الکترونیک: 1401/8/18
فهرست منابع
1. Aghazadeh, M. R., Asgari, T., Shahi, A., & Farahmand, A. (2016). Designing Strategy Formulation Processing Model of Governmental Organizations based on Network Governance. Quarterly Journal of Public Organizations Management, 4(1), 29-52. [http://ipom.journals.pnu.ac.ir/article_2548.html]
2. Blumenthal, B. (2005). Investing in Capacity Building. Published by Center for the Study of Humon Rights at Columbia University and the Banyan Tree Foundation. In: Capacity Bulding Agenda.
3. Borojerdi, L. (2019). The Concept of "Modern Sovereignty" or the Concept of "Modern Sovereignty". Journal of Iranian Social Development Studies, 11(44), 127-140. [http://jisds.srbiau.ac.ir/article_15362.html]
4. Bowie, N. E., & Werhane, P. H. (2018). Management Ethics: Foundations of Business Ethics 2: Wiley-Blackwell.
5. Chaskin, R. J. (2001). Building Community Capacity: A Definitional Framework and Case Studies from a Comprehensive Community Initiative. Urban Affairs Review, 36(3), 291-323. [DOI:10.1177/10780870122184876]
6. Chen, S., Wu, S., Mao, C., & Li, B. (2017). Strategic Adjustment Capacity, Sustained Competitive Advantage, and Firm Performance: An Evolutionary Perspective on Bird Flocking and Firm Competition. Mathematical Problems in Engineering, 2017(1), 1-14. [DOI:10.1155/2017/3807912]
7. Danaeefard, H. (2013). Network Public Administration in Iran: Theoretical and Practical Rationales, and Requirements, 17(2), 69-104. [http://mri.modares.ac.ir/article-19-8970-fa.html]
8. Deghati, A., Yaghoubi, N., Kamalian, A. R., & Dehghani, M. (2019). Presenting a Phased Development Pattern of Network Governance Using a Meta-Synthesis Approach. Journal of Public Administration, 11(2), 203-230. [https://dx.doi.org/10.22059/jipa.2019.277187.2501]
9. Etemadi, M., Kenis, P., Ashtarian, K., Abolghasem Gorji, H., & Mohammadi Kangarani, H. (2021). Network Governance Theory as Basic Pattern for Promoting Financial Support System of the Poor in Iranian Health System. BMC Health Services Research, 21(1), 1-11. [DOI:10.1186/s12913-021-06581-3] [PMID] [PMCID]
10. Georgiadou, Y., & Groot, R. (2001). Capacity Building Aspects for a Geospatial Data Infrastructure (GDI). Paper Presented at the Proceedings of 5th Global Spatial Data Infrastructure Conference.
11. Goldsmith, P. D. (2004). Traceability and Identity Preservation Policy: Private Initiatives vs. Public Intervention. American Agricultural Economics Association Meetings.
12. Jalali Khan Abadi, T., Alvani, S. M., Vaezi, R., & ghorbanizadeh, V. (2020). Designing a Network Governance Model in Iran's Health Care System. Iranian Journal of Management Sciences, 15(58), 1-30.
13. Kameli, M. J., Alvani, S. M., & Salehi Sadaghiani, J. (2009). The Influence of Hierarchical and Networked Communication Structure on Organizational Policy Performance (Study in Naja Organization). Police Management Studies Quarterly, 4(2), 162-176. [http://pmsq.jrl.police.ir/article_92266.html]
14. Khajeh Naeini, A. (2014). An Introduction to the Concept of Network Governance; Desires and Challenges. Political and International Approaches, 6(1), 129-157. [http://piaj.sbu.ac.ir/article_99262.html]
15. Latifi Jaliseh, S., Jafarinia, S., Kheirandish, M., & Hassanpoor, A. (2019). Pattern of Network Resource Management in Network Governance of the Ministry of Health and Medical Education. Public Policy, 5(3), 113-139. [https://dx.doi.org/10.22059/ppolicy.2019.73710]
16. Lester, T. W., & Reckhow, S. (2013). Network Governance and Regional Equity: Shared Agendas or Problematic Partners? Planning Theory, 12(2), 115-138. [DOI:10.1177/1473095212455189]
17. Maturo, A. (2004). Network Governance as a Response to Risk Society Dilemmas: A Proposal from the Sociology of Health. Topoi, 23(2), 195-202. [DOI:10.1023/B:TOPO.0000046066.21486.82]
18. Mohiuddin, M., Hosseini, E., Faradonbeh, S. B., & Sabokro, M. (2022). Achieving Human Resource Management Sustainability in Universities. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(2), 928. [DOI:10.3390/ijerph19020928] [PMID] [PMCID]
19. Molin, M. D., & Masella, C. (2016). From Fragmentation to Comprehensiveness in Network Governance. Public Organization Review, 16(4), 493-508. [DOI:10.1007/s11115-015-0320-4]
20. Monavariyan, A., Nargesiyan, A., & Hosseini Makarem, A. (2019). Designing a Network Governance Model in Tehran Municipality. Journal of Urban Economics and Management, 7(27), 76-85. [http://iueam.ir/article-1-1248-fa.html]
21. Mothetho, C. D. (2017). Network Governance in the Tshwane Metropolitan Municipality. (Doctor of Philosophy). University of the Witwatersrand, Faculty of Commerce, Law and Management.
22. Nikraftar, T., Hosseini, E., & Mohammadi, E. (2021). The Factors Influencing Technological Entrepreneurship in Nanotechnology Businesses. Revista de Gestão, 29(1), 76-99. [DOI:10.1108/REGE-02-2021-0029]
23. O'Brien, M. G. (2015). Epistemology and Networked Governance: An Actor-Network Approach to Network Governance: Florida Atlantic University.
24. Provan, K. G., & Kenis, P. (2008). Modes of Network Governance: Structure, Management, and Effectiveness. Journal of Public Administration Research and Theory, 18(2), 229-252. [DOI:10.1093/jopart/mum015]
25. Qudrat-I, E. (2009). UNDP on Good Governance. International Journal of Social Economics, 36(12), 1167-1180. [DOI:10.1108/03068290910996981]
26. Rahnavard, F., Bayati Chaleshtari, T., Taherpour Kalantari, H., & Monavarian, A. (2018). Accountability in Public Policy Networks. Management and Development Process, 30(4), 35-68. [http://jmdp.ir/article-1-3004-fa.html]
27. Rhodes, R. A. (2007). Understanding Governance: Ten Years On. Organization Studies, 28(8), 1243-1264. [DOI:10.1177/0170840607076586]
28. Rhodes, R. A. W. (1996). The New Governance: Governing without Government. Political Studies, 44(4), 652-667. [DOI:10.1111/j.1467-9248.1996.tb01747.x]
29. Salamzadeh, A., Tajpour, M., & Hosseini, E. (2022). Measuring the Impact of Simulation-Based Teaching on Entrepreneurial Skills of the MBA/DBA Students. In Technology and Entrepreneurship Education (pp. 77-104): Springer. [DOI:10.1007/978-3-030-84292-5_4]
30. Sørensen, E., & Torfing, J. (2009). Making Governance Networks Effective and Democratic through Metagovernance. Public Administration, 87(2), 234-258. [DOI:10.1111/j.1467-9299.2009.01753.x]
31. Wang, W. (2016). Exploring the Determinants of Network Effectiveness: The Case of Neighborhood Governance Networks in Beijing. Journal of Public Administration Research and Theory, 26(2), 375-388. [DOI:10.1093/jopart/muv017]
32. Wegner, D., Teixeira, E. K., & Verschoore, J. R. (2019). "Modes of Network Governance": What Advances Have Been Made So Far? Revista Base (Administração e Contabilidade) da UNISINOS, 16(1), 2-26. [DOI:10.4013/base.2019.161.01]
33. Yi, H. (2018). Network Structure and Governance Performance: What Makes a Difference? Public Administration Review, 78(2), 195-205. [DOI:10.1111/puar.12886]
34. ب) فارسی
35. استراس، آنسلم، و کوربین، جولیت (1390). اصول روش تحقیق کیفی: نظریه مبنایی رویه‌ها و شیوه‌ها. ترجمۀ بیوک محمدی، چاپ سوم، انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
36. پی¬یر، یان، و پیترز، گای (1393). حکمرانی، سیاست و دولت. ترجمۀ حسین قلجی. انتشارات رهیافت خط اول.
37. داناییفرد، حسن، و الوانی، سیدمهدی (1385). استراتژی تحول در بخش دولتی ایران. نشریه دانشور رفتار، 13(17)، 120-97.
38. رهنورد، فرجاله (1397). نظریه سازمانی حکمت‌گرا. نشریه علمی مطالعات منابع انسانی، 8(1)، 102-77.
39. رهنورد، فرجاله (1398). اصلاح اداری مبتنی بر حاکمیت عمومی. نشریه نامه اتاق بازرگانی، 89(122)، 66-64.
40. صمدی، امین¬اله؛ جعفرقلیخانی، ابوالفضل، و یوسفی، محمدرضا (1399). بررسی ارزشی-حقوقی رویکرد حاکمیت ایران به خصوصیسازی. نشریه پژوهش¬های اخلاقی، (4)10، 206-189.
41. مهدوی عادلی، محمدحسین؛ حسینزاده بحرینی، محمدحسین، و جوادی، افسانه (1387). تاثیر حکمرانی خوب بر جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی در کشورهای با درآمد متوسط. نشریه دانش و توسعه، 15(24)، 106-88
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |