در این مقاله کوشش شده است که بخشی از نظریات اندیشمندان و استراتژیستهای توسعه پایدار تحلیل شود. نگرش چند سویه علمی (Multidisciplinary) برای تدوین استراتژی توسعه پایدار مستلزم توجه کامل به مهندسی چهار عامل بنیادی: انسان، سازمان، تکنولوژی و محیط است. در عصر تکنوترونیک و نزدیک شدن عصر تسلط فیزیک افسانه‌ای به جای فیزیک کلاسیک داشتن تفکر نظم آهنگ برای گریز از پیامدهای تکنیک‌زدگی (Technophobia) و رسیدن به توسعه پایدار ضروری است.