هدف پژوهش حاضر، اعتباریابی چارچوب ظرفیت سازمانی دانشگاهی از دیدگاه مدیران دانشگاه بود که با رویکرد کمّی و با استفاده از روش پژوهش توصیفی-پیمایشی انجام شد. جامعه­ی آماری، شامل  رؤسای دانشگاه­های سراسر کشور بود که با استفاده از نمونه­گیری هدفمند، 60 نفر از رؤسای دانشگاه­ها به­عنوان نمونه­ی پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مقیاس ساخته­شده مبتنی بر چارچوب ظرفیت سازمانی دانشگاهی (ترک­زاده وهمکاران، 1398) بود که روایی و پایایی آن با استفاده از تحلیل گویه و آلفای کرونباخ بررسی و تائید شد. اعتبار چارچوب ظرفیت سازمانی دانشگاهی با استفاده از تحلیل عامل تائیدی مرتبه اول و دوم بررسی و تائید گردید. ضرایب مسیر حاصل از تحلیل عامل تائیدی مرتبه اول و دوم و شاخص­های مرتبط، حاکی از برازش مناسب و اعتبار چارچوب ظرفیت سازمانی دانشگاهی می­باشد. بر این اساس چارچوب مذکور مشتمل بر ابعاد مأموریتی، مدیریت استعداد، زیرساخت­ها، فرایندی و عملکرد سازمانی می­تواند مورد استفاده پژوهشگران و کارورزان در ارتباط با موضوع قرار گیرد.