پدیده "پیچیدگی" و "بی نظمی" از جمله مفاهیمی است که امروزه ذهن اندیشمندان و پژوهشگران را به خود مشغول نموده است. دیدگاه گذشته این بود که حتی پیچیده‌ترین رفتارها را می‌توان با قوانین ساده بیان و براساس آن، رفتار سیستم را در آینده دور پیش‌بینی نمود. مدیریت علمی وعده کرده بود که مدیران را به قابلیت تحلیل، پیش‌بینی و کنترل رفتار سازمانهای پیچیده تحت رهبریشان مجهز کند. در چند دهه اخیر دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که این مسئله و بسیاری از فرضیات سنتی دیگر در مورد روش کار طبیعت اساساً اشتباه بوده است. دنیایی که اکثر مدیران با آن روبرو هستند اغلب غیرقابل پیش‌بینی، نامطمئن و حتی غیرقابل کنترل می‌باشد.