دوره 30، شماره 4 - ( زمستان 1396 )
دوره30 شماره 4 صفحات 96-69 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه علامه طباطبایی
2- دانشکده مدیریت دانشگاه تهران ، anargesian@ut.ac.ir
2- دانشکده مدیریت دانشگاه تهران ، anargesian@ut.ac.ir
چکیده: (5060 مشاهده)
این پژوهش به بررسی رابطه سیاست ـ اداره در کشور ایران به‌صورت مورد مطالعه در دولت دهم (1392-1388) پرداخته است و با استفاده از تحلیل مضمون مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با 25 نفر از منتخبان سیاسی مجلس، مدیران دولتی زیرمجموعه قوه مجریه و افرادی که هر دو نقش را تجربه کرده‌اند با استفاده از انتخاب مشارکت‌کنندگان به روش گلوله برفی به نتایجی دست یافت. نتایج این پژوهش نشان داد که رابطه سیاست و اداره در ایران در شرایط خاصی قرار دارد به‌نحوی‌که منتخبان سیاسی با دخالت‌های خود در عزل و نصب‌ها و تخصیص بودجه و توزیع رفاه عمومی در حرفه‌ای‌گرایی بخش اداره دخالت کرده و مدیران دولتی نیز با دخالت در فرآیند دستورگذاری و تدوین خط‌مشی عمومی و عدم اجرا یا تفسیر و اجرای خط‌مشی‌های خودساخته یا اجرای خط‌مشی‌های منسوخ و... عملاً در خط‌مشی دخالت می‌کنند که وجود این وضعیت باعث سیاست‌زدگی اداره و ناکارآمدی خط‌مشی‌گذاری عمومی در ایران شده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیرت دولتی
دریافت: 1396/8/25 | پذیرش: 1397/9/28 | انتشار الکترونیک: 1397/9/28
دریافت: 1396/8/25 | پذیرش: 1397/9/28 | انتشار الکترونیک: 1397/9/28
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |