نظام‌های سیاسی به فراخور فضای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، نوع حاکمیت خود را تغییر می‌دهند؛ یکی از مهم‌ترین دانش‌های بشری، دانش خط‌مشی‌گذاری عمومی است. با توجه به اهمیت این موضوع، در این پژوهش مفهوم حاکمیت و حاکمیت شبکه‌ای و عناصر آن تشریح می‌گردد؛ همچنین، از پر تغییرترین محیط‌های حاکم بر فعالیت‌های امروزی، فضای مجازی و سایبر است؛ امنیت فضای سایبر، پیروِ فضای سایبر، تحت تأثیر تغییرات مستمر است و به‌دلیل این‌که حفظ امنیت در این فضا از مسائل مهم در امنیت ملی کشور محسوب می‌شود و همچنین به علت نبودِ هم‌افزایی نهادهای پژوهشیِ امنیت ‌سایبری در ایران، بهره‌مندی از مدلی برای حاکمیت این فضا به‌منظور استفاده متناسب از همه ظرفیت‌ها، راه‌حلی مناسب برای حاکمیت محسوب می‌شود. این پژوهش با هدف دست‌یابی به حاکمیت شبکه‌ای در نهادهای پژوهشی امنیت‌ سایبری، به‌دنبال شناسایی عناصر حاکمیت با توجه به شرایط محیطی حاکم بر آن در ایران است. بدین‌منظور، با استفاده از روش نظریه داده‌بنیاد و مصاحبه با خبرگان این حوزه و با ارائۀ یک مدل، سعی در تبیین آن با گزاره‌های نظری دارد. از مهم‌ترین گزاره‌های موجود می‌توان به ارائه سیاست‌های یکپارچه از طریق ایجاد نقشه راه فناوری و محصولات بومی امنیت سایبر، نهادینه ‌شده دغدغۀ امنیت در کشور و مدیریت متعهد به بخش خصوصی اشاره نمود.