ساختار سازمانی، تصویری از ارتباطات رسمی بین کارکنان سطوح مختلف سازمان را نشان می‌دهد. هرچند به‌تصویر کشیدن ارتباطات واقعی افراد در سازمان، به چیزی فراتر از ساختار رسمی نیاز دارد؛ که با تحت عنوان ساختار غیررسمی مطرح می‌شود. هدف این مقاله، رسم ساختار غیررسمیِ یک سازمان ایرانی است. در این پژوهش، حدود 42 نفر از اعضای ثابت یک درمانگاه تخصصی در تهران، از طریق مطالعه‌ای موردی، مورد بررسی قرار گرفته‌اند. برای سنجش داده‌ها که از طریق پرسش‌نامه‌های مخصوص شبکه‌های اجتماعی جمع‌آوری شده، از یک نرم‌افزار تحلیل شبکه‌های اجتماعی تحت وب استفاده شده است. نتایج، منجر به رسم ساختار غیررسمی سازمان موردنظر شده که از طریق تجمیع چهار شبکه اجتماعیِ ارتباط، دسترسی، صلاح و مشورت و اعتماد به‌دست آمده است. تحلیل شبکه‌های اجتماعی درون‌سازمانی، اطلاعات بیش‌تری در مورد واقعیت سازمان، نسبت به چارت سازمانیِ سازمان، در اختیار مدیران قرار می‌دهد. به‌علاوه، با مقایسه ساختار رسمی و غیررسمی یک سازمان می‌توان به تفاوت آن‌چه مدیران به صورت نظری در مورد شیوه برقراری ارتباط‌های افراد طراحی می‌کنند و آن‌چه در واقع اتفاق می‌افتد، پی برد و برای هماهنگی هرچه بیش‌تر آن چاره‌جویی کرد.