استرس از پیامدهای فعالیت‌های روزانه کارکنان سازمان‌های دولتی و خصوصی است. این عامل در بحث‌های سازمانی جایگاهی خاص دارد زیرا اغلب، هزینه‌های بسیار سنگینی را بر سازمان‌ها تحمیل می‌کند. هدف از اجرای این تحقیق، شناخت عوامل کاهنده فشارهای عصبی و روانی (استرس) در محیط سازمانی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی منطقه تهران و نیز شناسایی شیوه‌های افزایش ضریب ایمنی و مهارکردن خطرهای ناشی از شغل در سازمان برای مهار فشار عصبی و روانی کارکنان است. پرسش‌های این تحقیق عبارتند از: عوامل کاهنده فشارهای عصبی در شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی منطقه تهران کدام‌اند؟ متغیرهای تشکیل دهنده مدل اکتشافی کاهش فشار عصبی و سهم هر عامل در تشکیل مدل چیست؟ و رتبه‌بندی این عوامل چگونه است؟ پژوهش حاضر به روش توصیفی است و برای نمونه‌گیری از روش نمونه‌گیری تصادفی استفاده شده است. جامعه آماری مورد مطالعه این پژوهش 1037 نفر از کارکنان شرکت مذکور بوده است که 320 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. پرسشنامه، ابزار گردآوری اطلاعات و مدل تحلیل عاملی مهمترین آزمون مورد استفاده در این پژوهش است. برای سنجش پایانی پرسشنامه یاد شده از روش آلفای کرونباخ و برای سنجش روایی آن از طراحی پرسشنامه یاد شده از روش آلفای کرونباخ و برای سنجش روایی آن از طراحی پرسشنامه بر پایه مدل نظری و پیشینه پژوهش و همچنین راهنمایی صاحبنظران و کارشناسان و توزیع محدود پرسشنامه استفاده شده است. یافته‌های پژوهش حاکی است که پنج عامل مؤثر در کاهش فشار عصبی کارکنان در شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی منطقه تهران به ترتیب اولویت عبارتند از: کاهش دغدغه کارکنان نسبت به سرنوشت آتی خود، افزایش مشارکت کارکنان در تصمیم‌گیری مدیریتی، توجه به وضعیت کاری و مهارتی کارکنان، گسترش شایسته‌سالاری در سازمان، و اجرای مدیریت زمان در سازمان.